پوشش ریسک یا هجینگ شامل مجموعه ای از استراتژی های مالی است که به دلیل مزایایی که ارائه می دهد باید توسط سرمایه گذاران درک و استفاده شود. به عنوان یک روش سرمایه گذاری، دارایی فرد را از قرار گرفتن در معرض یک موقعیت مخاطره آمیز که ممکن است منجر به از دست دادن ارزش شود، محافظت می کند. با این حال، پوشش ریسک لزوماً به این معنا نیست که سرمایه‌گذاری‌ها به هیچ وجه ارزش خود را از دست نمی‌دهند. در عوض، در صورت وقوع، زیان با سود در سرمایه گذاری دیگر کاهش می یابد.
پوشش ریسک شناخت خطرات ناشی از هر سرمایه گذاری و انتخاب محافظت در برابر هر رویداد نامطلوبی است که می تواند بر امور مالی فرد تأثیر بگذارد. یکی از مصادیق بارز آن گرفتن بیمه خودرو است. در صورت بروز تصادف، بیمه نامه حداقل بخشی از هزینه های تعمیر را به عهده خواهد گرفت.
استراتژی های پوشش دهی چگونه کار می کنند؟
پوشش ریسک تعادلی است که هر نوع سرمایه گذاری را پشتیبانی می کند. یک شکل متداول پوشش ریسک، مشتقه یا قراردادی است که ارزش آن توسط یک دارایی اساسی اندازه‌گیری می‌شود. مثلاً، یک سرمایه‌گذار سهام یک شرکت را می‌خرد به این امید که قیمت چنین سهامی افزایش یابد. با این حال، برعکس، قیمت به شدت کاهش می یابد و سرمایه گذار را با ضرر می گذارد.
اگر سرمایه گذار از گزینه ای استفاده کند تا اطمینان حاصل شود که تأثیر چنین رویداد منفی متعادل می شود، می توان چنین حوادثی را کاهش داد. برای این امر چند استراتژی محبوب و پر استفاده وجود دارد، در زیر برخی از رایج ترین استراتژی های پوشش ریسک که سرمایه گذاران باید در نظر بگیرند آورده شده است:
1. تنوع بخشی
ضرب المثلی که می گوید «همه تخم مرغ هایت را در یک سبد نگذار» هرگز قدیمی نمی شود و در واقع حتی در امور مالی نیز منطقی است. تنوع زمانی است که یک سرمایه گذار منابع مالی خود را در سرمایه گذاری هایی قرار می دهد که در جهت یکسانی حرکت نمی کنند. به عبارت ساده، سرمایه گذاری در انواع دارایی هایی است که به یکدیگر مرتبط نیستند تا در صورت کاهش یکی از این دارایی ها، بقیه افزایش پیدا کنند.
به عنوان مثال، یک تاجر سهام را از یک هتل، یک بیمارستان خصوصی و یک مرکز خرید زنجیره ای خریداری می کند. اگر صنعت گردشگری که هتل در آن فعالیت می‌کند تحت تأثیر یک رویداد منفی قرار گیرد، سرمایه‌گذاری‌های دیگر تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند زیرا مرتبط نیستند.
2. آربیتراژ
استراتژی آربیتراژ بسیار ساده و در عین حال بسیار هوشمندانه است. این استراتژی شامل خرید یک محصول و فروش فوری آن در بازار دیگری به قیمت بالاتر است. بنابراین، سودهای کوچک اما ثابت به دست می آید. این استراتژی بیشتر در بازار سهام استفاده می شود.
برای مثال یک دانش آموز را تصور کنید که در زمان آف یک کفش 500 هزار تومانی را با قیمت 300 هزار تومان بخرد و آن را به همکلاسی خود با قیمت 400 هزار تومان بفروشد، در این حالت دانش آموز اول 100 هزار تومان سود کرده است و در عین حال همکلاسی او خوشحال است که یک کفش 500 هزار تومانی 100 هزار تومان زیر قیمت مغازه ها خریده است.
3. میانگین پایین
استراتژی میانگین پایین شامل خرید واحدهای بیشتری از یک محصول خاص است، حتی اگر قیمت تمام شده یا فروش محصول کاهش یافته باشد. سرمایه گذاران سهام اغلب از این استراتژی برای پوشش سرمایه گذاری های خود استفاده می کنند. اگر قیمت سهامی که قبلا خریداری کرده اند به میزان قابل توجهی کاهش یابد، سهام بیشتری را با قیمت پایین تر خریداری می کنند. سپس، اگر قیمت به نقطه بین دو قیمت خرید آنها افزایش یابد، سود حاصل از خرید دوم ممکن است ضررهای خرید اول را جبران کند.
جمع بندی
قطعا استراتژی های فراوانی برای کاهش ریسک معاملات وجود دارد که بهتر است با آن ها آشنا باشید و بسته به شرایط از آن ها استفاده کنید. بازار فارکس بازاری پر ریسک است که هرکسی ممکن است در آن سود و یا زیان فراوانی مشاهده کند، از این رو مهم است که همواره معاملات خود را حساب شده و با استراتژی های قدرت مند انجام دهید.
دیدگاهتان را بنویسید